(آیه ایاک نعبد و ایاک نستعین)
انسان که از قوا و میلهای گوناگون تشکیل شده به هر طرفی که میره و توجه میکنه و آن چیز را مطلوب خودش میدونه بالاخره تسلیمش میشه و بنده اون میشه به همین جهت به اندازه تمام میلها و اوهامی که از اینها بر میخیزه معبود میگزیند، گسستن این بند ها آن زمانی میسر میشه که عقل را آزاد کنه و به ربوبیت عمومی جهان و رحمت عام بی پایان و تدبیر و مالکیت مبدا تربیت و خیر و رحمت چشم باز کنه
با شعور به این عظمت و قدرت و تصرف میتونه از بند بندگی غیر او بیرون بیاد و از این جهش به این جمله ای که ابراز شعور و حرکت و جهش و فنا در اراده اوست تعبیر نماید.
سلام
وبلاگ خوبی دارید و من مطالبی از این دست را دوست دارم.
سر بزن و مایل بودی تبادل لینک کنیم.